سلام.ای داد تابستون هم تموم شد من پس فردا کتابام رو هم می گیرم. وای چه زود گذشت اصلا خوش نگذشت به غیر از کلاس ها نخ صوزن مدرسه و بسکتبال.نمی دونم خوشحالم یا ناراحت چون تو تابستون نمی تونستم امید به زندگی داشته باشم چون از یک نواختی بازی کردن خستده شدم.آخه نمی دونید وقتی درس ها تموم شد یه دست بازی چه کیفی داره. امّا این که دوباره سوال جواب های معلّم ها وای.از آقای مقمیمی شروع می کنم که روز اوّل موی ما که حاصل یک تابستون زحمته را کوتاه می کند. آقای نعمت که هنوز نیامده مشق فردا را می ده تا آقای فرهانی ...
راستی که زحمت کشیدند برای ما خدا سالم نگهشان دارد.تا به حال می گفتم آقای قدیم نمی خواهد با این سن از مدرسه کنار برود. ولی وقتی فهمیدم بیمار بودند خیلی دلم گرفت. صبح مدرسه را دوست دارم چون تا وارد می شم دنبال رفیق رفقا می گردم.یه روزی بلاخره شروع می شه منتظرشم.نمی دونم چه جوری از زحماتشان تشکّر کنم.
خب راستش از یک حادثه رنج می برم. پنج شنبه ی سیاه.
تو زمستون بودیم فکر می کنم بعد از ترم 1 بود من با تمام تلاشم که سه روز تمرین می کردم آخه آقای شمس ال... گفت مسابقه ی بسکتبال داریم کلاس هام رو که تعطیل کردم هیچ بلکه بد جوری در هم بودم.رفتیم مدرسه وقتی رسیدیم دیدیم هنوز مربی نیامده بعد دو ساعت بی کار نشستیم سیامک گفت: عجب بسکتبالی بازی کردیم من 30 امتیاز گرفتم  فکر می کنم بهترین باشم.گفتم:بپا زیر پات آسفالت رشد نکنه درسته ما بدون مربی و بازی برگشتیم خانه یعنی مدرسه و علافی. بعد فردا فهمیدیم 5 دقیقه بعد مربی آمده. آنقدر ناراحتم شدم.می خواهم بگم چرا همش فوتبال چرا بسکتبال نه چرا.همه ی معلّم ها فوتبال بلدن چون یه توپ می دن می گن قل بده بره تو گل این چه فایده.تا می گی بسکتبال می گنقدت چنده. تو رو خدا بیشتر اهمیّت بدهید. فوتبال غیر از آسیب هیچ فایده ای نداره.تا بازی تیم ملّی می شه می گن ای داد بدبخت شدیم. از فوتبال لذّت ببرید. این نصیحتنیست پیشناهاد.تا روزی که بسکتبال پیشرفت کند.
خدا نگهدار.