نوشته شده توسط: نوید نوری
سلام.شاید این آخرین پستی باشد که من در مدرسه ی راهنمایی خاتم درس می خوانم و می نویسم.در عرض یک چشم بر هم زدن این 3 سال تمام شد.عمر می گذرد اما ما نا آگاه.3 سال در راهنمایی درس خواندیم و حالا نوبت تغییر مقطع رسیده.از هر کس که بپرسی کدوم دبیرستان؟ می گه نمی دونم یه 30 40 تایی ثبت نام کردم تا ببینم چی می شه.
***
چند وقتی بود که می خواستم از خانواده ی(کادر) بزرگ خاتم به خاطر زحماتشان تشکر کنم ولی دیدم سخته.دیگه فکر کردم در آخرین روز تحصیلی از این 3 سال.بهترین فرصت برای قدر دانی از این بزرگان باشد.همه ی معلم ها و کادری ها در این 3 سال برای ما زحمت کشیدند.می خواهم بگویم:
معلم مانند شمعی است می سوزد تا دیگران از نور او استفاده کنند.
***
درس خواندن امروز برای ما کاری اجباری است.دیگه هر کس دیپلم هم داشته باشه مدرکش مفت نمی ارزه.قدیم همه سیکل می گرقن دیگه ادامه تحصیل نمی دادند و کار می کردند.گفتم کار؟ فکر کنم از بی کاری حرف نزنم بهتره چون گوشه همه از این حرف ها پره.راستی چرا نمی گن اونی که ماهی میلیون ها تومان پول می گیره چی کار می کنه؟
***
کم کم امتحانات ما هم شروع می شه و ... حالا یکی می گه سخته یکی می گه آسونه.خلاصه دردسر های زیادی است
***
امروز در مدرسه ی ما همایش اجتماعی بر گذار شد.جالب تر از اونی که فکر می کردم شده بود.من خودم رئییس محیط زیست بودم.از اوّل که رفتیم تو قلبم تند می زد.
وقتی آقای منافی گفتند:نوید نوری (رئییس سازمان محیط زیست و معائنت رئییس جمهور) یک لحظه احساس کردم به اراده ی خودم به جلوی میکروفن نمی رم.با نام خدا شروع کردم.کل بدنم می لرزید آخر اولین بارم بود در جمع سخنرانی می کردم.ولی وقتی تمام شد تشویق اولیا من را کمک کرد.دوست داشتم یک بار دی گر بخوانم. جای شما خالی مسیح (رئییس جمهور این برنامه)که همیشه بچه ی شر کلاس بود در کنار رهبر(آقای منافی) آرام نشسته بود و با ایشان پچ پچ می کرد.یاد تلوزیون افتادم.
با امید موفقیت همه در امتحانات آخر سال
خدا نگهدار راهنمایی
لیست کل یادداشت های این وبلاگ
