سلام.فوتبال برای من یعنی ایتالیا. فوتبال برای من یعنی اینتر.فوتبال خشونت نیست. راجع به زیزو نظر منفی دادند.

اما مارکو ماترتزی از زیدان بعد از بازی عذر خواهی می کند. ولی حرفی که به بازیکن مسلمان فرانسه زده است معلوم نیست. به کسی که چند ماه قبل خداحافظی کرد. برای زیزو متاسفم.    اما برای ایتالیا و کاناوارو که جام را بالای سر برد خوشحالم.

راستی بحث اصلی من این نبود ولی حالا شروعش می کنم.

در فصل گذشته سری A ایتالیا جنجال های زیادی در گرفت. این تبانی ها کار تیم ها و داورها را بر هم زد. که دیروز تصمیمات نهایی برای تیم ها و داورها گرفته شد.

که داورها دیگر نمی توانند به جز سری B و C در جای دیگری داوری کنند.

درمورد محبوبترین تیم یعنی یوونتوس این بود که با امتیاز -30 به سری B سقوط می کند یعنی تا حد اقل دو سال نمی تواند در سری A باشد.

لاتزیو و فیورنتینا هم با -10 و -7 امتیاز به سری B سقوط کردند.

در مورد آث میلان هم با -19 در سری A باقی می ماند.

اینتر تنها تیمی بوده که هیچ تبانی نداشته یعنی در واقع قهرمانی از آن او بوده است.

راستی حالا می گویم چرا آن حرف را زده بودم. چون نبود خوشنت در ایتالیا را ثابت کنم.

جنارو گتوزو برای اولین بار هیچ کارت قرمزی را در تورنومنت نگرفت. خودش گفت: من خود را فدای تیمم می کنم اما سعی کردم لقب گاو میش را از روی خودم بردارم.

مارکو ماتراتزی با اینکه یک کارت قرمز گرفت و به زیدان لقب تروریست داد. از زیدان عذر خواهی کرد. او تنها کسی بود که با تمام وجودش ازتیم های حریف (یعنی یوونتوس و میلان و ...)دفاع کرد 

سلام. دیروز یکشنبه 11/4/85  اوّلین روز پایگاه تابستانی بود. من بیدار که شدم دیدم ساعت 8 صبح با عجله تا 8:30 حاضر شدم و 9 رسیدم مدرسه. آقای منافی گفت: چرا دیر آمدی. من شانس آوردم که آقای منافی عصبانی نبود.

آقای مقیمی فرستاد سر کلاس کامپیوتر. یه آقایی به ما درس می داد اسمش را نمی دانم شاید شما بدانید و بگویید.

بعدرفتیم معرق آقای بیات کلی صحبت کرد و ما مانده بودیم. آخه کدوم آدم عاقل اسم 72 نوع چوب را بلده.خوب گردو یکیش تازه همین یکیش ده رنگ داره. تازه کجاش را دیدی.

از کلاس ریاضی 20 دقیقه ای هیچی نگم بهتره.

مار از پونه بدش میاد در لونش هم سبز می شه. بابا ما استقلال را دوست داریم چرا ما را می برند باشگاه پرسپولیس.

راستی بازم به طرفداران اینگیلیس و آرژانتین تسلیت می گویم که در خاتم کم نیستند( البته تو ایران هم کم نیستند.)

به امید قهرمانی  ایتالیا 

به خاطر دیدن دوستان و معلّمان می گویم:

خدارا شکر

سلام. بازم مزاحم همیشگی برگشت. چند روز بود اینترتم خراب بود خلاصه مجبور شدم بعد از یک سال ویندوزم را عوض کنم. ای خواننده ی محترم نمی دانم خوشحالی یا ناراحت ولی من باز هم برگشتم.

همین چهار شنبه کارنامه ام را گرفتم از خوشحالی پر در آوردم. سر از پا نمی شناختم. رفتم مدرسه خیلی خلوت بود همه در اتاق آقای مقیمی فوتبال بیهوده نگاه می کردند چون ایران صعود نمی کرد. مادرم خیلی ناراحت شد و گفت:دقیقا سه ربع ما نشستیم و برنامه آغاز نشده است. تو دلم گفتم: آخه ما هم آدم هستیم که فوتبال را ندیدیم.

نیم ساعت قبل:صمدزاده را دیدم به او کارنامه ندادند چون با اولیا نیامده بود. گفت:بریم بالا نزد معلّم ها. همه فوتبال می دیدند. آقای تعمت آمد بیرون با ما صحبت کرد.(راستی آقا نعمت طرفدار چک است و من ایتالیا قبلا به من گفت که چک قهرمانه ولی من تسلیّت می گویم چون اوت شد). خلاصه اون روز هم تمام شد ولی من هنوز از دست نمره ی اشتباه معلّم قزآن ناراحتم. امیدوارم برام کامنت بگذارید.

بازم به خاطر همه ی خوبی ها می گویم: